Sranan adjosi...

Zoals beloofd nog een laatste bericht over Suriname. Inmiddels ben ik alweer een tijdje thuis maar beloofd is beloofd en de berichten op de website moeten op een goede manier worden afgesloten. Het afgelopen half jaar in Suriname heb ik weer als geweldig ervaren. Toch vind ik het fijn om nu weer thuis te zijn. Misschien ben ik een beetje te vroeg vertrokken ivm de watersnood, maar ja, het is niet anders.

Nu kan ik de periode Suriname voorlopig afsluiten. Ik kijk met veel plezier terug op de maanden oktober tot en met april die ik gedeeltelijk aan de Franchepanestraat heb doorgebracht met alle huisgenoten en Mevr. Goerdin, al was ze niet altijd even makkelijk als huisbazin. De eerste periode stond vooral in het teken van demonstraties, srefidensi, de schipholbrand-begrafenis en zo stond ik binnen no time weer als worcaholic bekend binnen het huis. In december het documentaire festival, kerst en oud en nieuw in Suriname, heel bijzonder en zeker voor herhaling vatbaar!

Dit keer ben ik heel vaak bij de familie Scholte over de vloer geweest. Dat was een fijn toevluchtsoord. Af en toe mocht ik op het huis en Luka passen, of zelfs een heel weekend met Florian op de meisjes. Na het harde werken was het fijn om even aan de Nickeriestraat te kunnen uitpuffen, de was doen of lekker met de meisjes spelen. De familie zal waarschijnlijk begin juli naar Nederland terugkeren. Dat zal na ik schat vier jaar best even wennen worden..

Tja en verder... heel druk voor het Jeugdjournaal en een heleboel andere klusjes in januari en februari. Pap, mam en Jpee over de vloer, dat was een hele fijne tijd. Raar idee dat de plek aan de Surinamerivier waar we een paar maanden geleden nog waren, waarschijnlijk helemaal overstroomd is (geweest?)

Al met al een geslaagde tijd en ook de website werd weer druk bezocht. Iedereen hartelijk dank voor alle leuke berichten en graag tot gauw!

Aniete.