Nog even regen....
Door: Aniete
18 Januari 2006 | Suriname, Paramaribo
Dag allemaal,
Een nieuw bericht uit Paramaribo. het nieuwe jaar is alweer in volle gang. De herinneringen aan oud en nieuw en kerst lijken alweer lang geleden maar gelukkig hebben we de foto's nog.. Goed om op terug te kijken. Het nieuwe jaar is druk begonnen. Ageda is nu met zwangerschapsverlof en dat betekent dat ik nu ben belast met de eindmontage van de uitzending. Op zich lukte het wel met monteren de afgelopen weken maar als je dan toch alles "alleen" moet doen valt het best zwaar. Gelukkig hebben we versterking van Lloyd die uit Nederland is gekomen en nu ook hard op weg is om het monteren onder de knie te krijgen. Hij monteert nu meestal een van de items van de uitzending.
Eigenlijk gaat alles zo z'n gangetje. Het huis is flink uitgedund, we zijn nog maar met z'n vieren en daar komt morgen weer iemand bij. We vermaken ons prima. Het triviantspel van Tom en Els wordt naar hartelust gebruikt en ook de tijdschriften die ik van Bart en Mirna kreeg uit NL waren zeer welkom. Het huis is nog nooit zo schoon geweest en er wordt bijna elke avond gekookt met verse groenten en surinaamse kruiden. Emory, de laatst gekomen huisgenoot, is half surinaams (uit NL) en kookt zo af en toe heerlijk surinaams, zoals gisteravond BB+R (bruine bonen met rijst) JAMMIE. Ja ik had nooit geweten dat ik bruine bonen nog eens lekker zou gaan vinden, maar de surinaamse versie is erg goed, ik denk zelfs dat Bartje ze lekker had gevonden. Maar dat even terzijde.
We hebben dus de grootste lol met z'n vieren en zo af en toe doen we een biertje in de stad. Niet dat ik zo van bier houd, (chiller is de vrouwelijke bierversie van Parbo die er ook best ingaat) maar Maartje is onze grootste bierdrinker en zij let nogal op mijn eet- en bierdrink gewoontes. We hebben bijna allemaal een bijnaam in huis, en die van maartje is 'grote stamper' en ze noemt mij meestal 'kleine telg'. Om even een idee te geven..
Vorige week dinsdag mocht ik weer eens een frisse neus gaan halen door mee te gaan om te filmen en de trip ging naar Brokopondo! Met pick-up trucks van Unicef vertrokken we om 7 uur vanaf het ministerie van Onderwijs, samen met de vertegenwoordiger van Unicef en DJ Chucky uit NL, die in Su geboren is. Hij is ambassadeur van Unicef in Den Haag en nam in Brokopondo een filmpje op om geld in te zamelen voor de scholen daar. Twee uur hobbelen over de afobakaweg (bauxiet) en ik zat mooi voorin de auto dus heb meer dan genoten van de omgeving. (Brokopondo ligt vlak boven het stuwmeer) In Brokopondo moesten we ons eerst aanmelden bij de districtssecretaris zoals gebruikelijk. Daarna hebben we verschillende scholen bezocht waar wel iets verbeterd kon worden. Zoals de schoolboeken, toiletten, drinkwater noem maar op. Wat apart is, is dat het hele dorp is geasvalteerd, maar de weg ernaartoe dus niet. Infrastructuur is alles...
Donderdag kon ik weer mee op reportage en wel naar Jarikaba, ten westen van de stad in Saramacca. Daar ligt het bananen (bacove) bedrijf SBBS. De bacove (meteen eetbare banaan) teler en exporteur van Suriname. De positie van dit bedrijf als exporteur naar EU landen is iets verbeterd doordat ze niet meer zoveel geld hoeven te betalen aan vergunning om te kunnen exporteren. Erg leuk om even een kijkje te nemen bij dit berdrijf. Dat soort productieprocessen heb ik altijd interessant gevonden. Ik heb veel geleerd over bacoves. Die in grote trossen worden gekapt. Een tros bananen heet een hand, de bananen vingers. Als er zo'n stronk met allerlei trossen wordt gekapt stroomt er wit sap (noemen ze latex) uit en dat beschadigd de banaan. De bananen worden allemaal gewassen en via stromens water vervoerd door de pakloods. Ze worden ook bespoten tegen kroonrot en dan in dozen verpakt op kwaliteit en grootte. Maar dat is op zich logisch. Toen we daar geweest waren gingen we met de hoofd landbouw het veld in. Een van de velden zal ik maar zeggen. Het was een hele trip om op de plek te komen waar ze aan het kappen waren en de zon was weer eens heet en het was benauwd want het had geregend. Dus met de slippers door het gras en tussen de bananenbomen door, over greppels springend... Wel mooie opnames gemaakt. We kregen in het veld een aantal vroeg rijpe bacoves van de heren, die opperbest smaakten. De oogsters dragen binnenbanden van auto's op hun rug zodat de bananen niet beschadigen en het verlicht het werk. Dan worden de stronken met diverse trossen aan een soort skilift gehangen en zo naar de pakloods vervoerd. Heel leuk om te zien. Maar toen moesten we het hele end nog terug. Surinaamse meneren zijn galant en dus mochten Carol en ik allebei achterop een quat (zo'n vierwielen scheur bromfiets) terug naar de auto. Heel fijn. jammer dat het halverwege begon te stortregenen maar dat mag de pret niet drukken.
Ik maak dus genoeg leuke dingen mee nog steeds. Natuurlijk zijn er ook mindere momenten geweest afgelopen weken, maar die zet ik bij voorkeur niet op de site. De rijles ging ook nog niet helemaal zoals het moest maar sinds gister heb ik het gevoel dat ik het eindelijk een beetje onder de knie begin te krijgen. Ik rij ook al echt in het verkeer, de drukte dus en merk daar dan ook dat sommige mensen gewoon lomp rijden. Bovendien vinden ze het kennelijk leuk om te gaan stunten als ze een les auto zien en een blonde bakra erin is dan natuurlijk helemaal feest. Ik rij gewoon door overigens. Links houden en niet boven de 40, hoewel ik soms wel wat harder wil..
Even tot zover. Over twee weken komt de familie en daar kijk ik uiteraard erg naar uit! Bedankt voor alle berichten, en kerstkaarten.
Aniete.
Een nieuw bericht uit Paramaribo. het nieuwe jaar is alweer in volle gang. De herinneringen aan oud en nieuw en kerst lijken alweer lang geleden maar gelukkig hebben we de foto's nog.. Goed om op terug te kijken. Het nieuwe jaar is druk begonnen. Ageda is nu met zwangerschapsverlof en dat betekent dat ik nu ben belast met de eindmontage van de uitzending. Op zich lukte het wel met monteren de afgelopen weken maar als je dan toch alles "alleen" moet doen valt het best zwaar. Gelukkig hebben we versterking van Lloyd die uit Nederland is gekomen en nu ook hard op weg is om het monteren onder de knie te krijgen. Hij monteert nu meestal een van de items van de uitzending.
Eigenlijk gaat alles zo z'n gangetje. Het huis is flink uitgedund, we zijn nog maar met z'n vieren en daar komt morgen weer iemand bij. We vermaken ons prima. Het triviantspel van Tom en Els wordt naar hartelust gebruikt en ook de tijdschriften die ik van Bart en Mirna kreeg uit NL waren zeer welkom. Het huis is nog nooit zo schoon geweest en er wordt bijna elke avond gekookt met verse groenten en surinaamse kruiden. Emory, de laatst gekomen huisgenoot, is half surinaams (uit NL) en kookt zo af en toe heerlijk surinaams, zoals gisteravond BB+R (bruine bonen met rijst) JAMMIE. Ja ik had nooit geweten dat ik bruine bonen nog eens lekker zou gaan vinden, maar de surinaamse versie is erg goed, ik denk zelfs dat Bartje ze lekker had gevonden. Maar dat even terzijde.
We hebben dus de grootste lol met z'n vieren en zo af en toe doen we een biertje in de stad. Niet dat ik zo van bier houd, (chiller is de vrouwelijke bierversie van Parbo die er ook best ingaat) maar Maartje is onze grootste bierdrinker en zij let nogal op mijn eet- en bierdrink gewoontes. We hebben bijna allemaal een bijnaam in huis, en die van maartje is 'grote stamper' en ze noemt mij meestal 'kleine telg'. Om even een idee te geven..
Vorige week dinsdag mocht ik weer eens een frisse neus gaan halen door mee te gaan om te filmen en de trip ging naar Brokopondo! Met pick-up trucks van Unicef vertrokken we om 7 uur vanaf het ministerie van Onderwijs, samen met de vertegenwoordiger van Unicef en DJ Chucky uit NL, die in Su geboren is. Hij is ambassadeur van Unicef in Den Haag en nam in Brokopondo een filmpje op om geld in te zamelen voor de scholen daar. Twee uur hobbelen over de afobakaweg (bauxiet) en ik zat mooi voorin de auto dus heb meer dan genoten van de omgeving. (Brokopondo ligt vlak boven het stuwmeer) In Brokopondo moesten we ons eerst aanmelden bij de districtssecretaris zoals gebruikelijk. Daarna hebben we verschillende scholen bezocht waar wel iets verbeterd kon worden. Zoals de schoolboeken, toiletten, drinkwater noem maar op. Wat apart is, is dat het hele dorp is geasvalteerd, maar de weg ernaartoe dus niet. Infrastructuur is alles...
Donderdag kon ik weer mee op reportage en wel naar Jarikaba, ten westen van de stad in Saramacca. Daar ligt het bananen (bacove) bedrijf SBBS. De bacove (meteen eetbare banaan) teler en exporteur van Suriname. De positie van dit bedrijf als exporteur naar EU landen is iets verbeterd doordat ze niet meer zoveel geld hoeven te betalen aan vergunning om te kunnen exporteren. Erg leuk om even een kijkje te nemen bij dit berdrijf. Dat soort productieprocessen heb ik altijd interessant gevonden. Ik heb veel geleerd over bacoves. Die in grote trossen worden gekapt. Een tros bananen heet een hand, de bananen vingers. Als er zo'n stronk met allerlei trossen wordt gekapt stroomt er wit sap (noemen ze latex) uit en dat beschadigd de banaan. De bananen worden allemaal gewassen en via stromens water vervoerd door de pakloods. Ze worden ook bespoten tegen kroonrot en dan in dozen verpakt op kwaliteit en grootte. Maar dat is op zich logisch. Toen we daar geweest waren gingen we met de hoofd landbouw het veld in. Een van de velden zal ik maar zeggen. Het was een hele trip om op de plek te komen waar ze aan het kappen waren en de zon was weer eens heet en het was benauwd want het had geregend. Dus met de slippers door het gras en tussen de bananenbomen door, over greppels springend... Wel mooie opnames gemaakt. We kregen in het veld een aantal vroeg rijpe bacoves van de heren, die opperbest smaakten. De oogsters dragen binnenbanden van auto's op hun rug zodat de bananen niet beschadigen en het verlicht het werk. Dan worden de stronken met diverse trossen aan een soort skilift gehangen en zo naar de pakloods vervoerd. Heel leuk om te zien. Maar toen moesten we het hele end nog terug. Surinaamse meneren zijn galant en dus mochten Carol en ik allebei achterop een quat (zo'n vierwielen scheur bromfiets) terug naar de auto. Heel fijn. jammer dat het halverwege begon te stortregenen maar dat mag de pret niet drukken.
Ik maak dus genoeg leuke dingen mee nog steeds. Natuurlijk zijn er ook mindere momenten geweest afgelopen weken, maar die zet ik bij voorkeur niet op de site. De rijles ging ook nog niet helemaal zoals het moest maar sinds gister heb ik het gevoel dat ik het eindelijk een beetje onder de knie begin te krijgen. Ik rij ook al echt in het verkeer, de drukte dus en merk daar dan ook dat sommige mensen gewoon lomp rijden. Bovendien vinden ze het kennelijk leuk om te gaan stunten als ze een les auto zien en een blonde bakra erin is dan natuurlijk helemaal feest. Ik rij gewoon door overigens. Links houden en niet boven de 40, hoewel ik soms wel wat harder wil..
Even tot zover. Over twee weken komt de familie en daar kijk ik uiteraard erg naar uit! Bedankt voor alle berichten, en kerstkaarten.
Aniete.
-
18 Januari 2006 - 16:42
Janyte:
Joehoe! Eindelijk ben ik es de eerste die al het laatste nieuws weet en een berichtje kan tikken. En het klinkt allemaal weer zo goed, Aniet, ik krijg helemaal zin om je op te zoeken. Helaas pindakaas. Enne, je mag als je straks terug bent in NL wel weer wat harder rijden, dus doe nu nog maar even rustig aan. Pas op jezelf, en een dikke tut! Janyte -
19 Januari 2006 - 11:26
Marja:
Dag lieve meid, Zo te lezen vermaak jij je nog goed en begin je ook aardig te rijden! Kom je met een rijbewijs terug??? Dan ben jij de volgende keer aan de beurt! Geniet ervan en een dikke kus MARJA en WOUTER -
19 Januari 2006 - 21:35
Marjolein:
Heey A to the Niete! Jaloers ben ik hoor, rondgetourd met DJ Chuckie! Wat zei ie: en nu ga je eten, klootzak? Ooh..geintje... Maar, ik troost mezelf; aanstaande maandag ga ik namelijk niemand minder dan 50 Cent himself ontmoeten! Wat heb ik toch een leuke baan!!
Heel veel plezier he!!
Kus -
20 Januari 2006 - 20:55
Wigle Jelle Anneke:
HA die Aniet! Jelle kent die chuckie niet maar wel die 50 cent, je snapt dat ik als 50 jarige het allemaal niet meer zo volg! Morgen vieren we Gosse zijn 60 jaar en daar hebben we zin in! Nu al vast veel plezier gewenst met JAn en Ytie! Liefs Anneke -
24 Januari 2006 - 18:42
Ingeborg:
He aniete, zo in ieder geval heb je alweer een heleboel gezien en beleeft in het nieuwe jaar! En minder leuke dingen horen er ook bij he! xxxx -
25 Januari 2006 - 20:30
Ruth:
Nog een paar dagen en dan kun je je ouders en Jan Paul Suriname laten zien...spannend! Maar voor erg leuk. Geniet van het er naar uitkijken en van het samen zijn straks. Heel veel plezier met alles wat jullie gaan ondernemen! Liefs -
26 Januari 2006 - 13:35
Marja (Xenos):
Hee Aniete,
Blij om te horen dat alles nog goed gaat daar! Ik wens je alvast heel veel plezier met je familie! Leuk om je berichtjes/ belevenissen te lezen!
Doe rustig aan meis,
Dikke kus Marja -
28 Januari 2006 - 15:24
Anne:
leuk dat je familie overkomt! Ik denk trouwens dat je niet weet wat je ziet als je weer terugbent in Zwolle: alles is geverfd, een nieuwe koelkast, jaja en nieuwe huisgenoten! Nog veel plezier daar! -
30 Januari 2006 - 21:07
Ina En Benne:
Lieve Aniete. Nog een paardagen endan kun je je familie knuffelen. Al vast veel plezier. Geniet ervan samen.
Heb je een beetje vrije tijd?
Liefs Benne en Ina -
31 Januari 2006 - 11:14
Benne:
NOU ANIETE NOG HEEL EVEN DAN HAAL JE ZE VAN ZANDERIJ. IK ZOU ER WEL EVEN BIJ WILLEN ZIJN (IK ZOU NATUURLIJK OOK GEWOON WEL MEE WILLEN HOOR! IK BEN ZO BENIEUWD WAT JAN EN YTIE ER VAN ZULLEN VINDEN. IK BERGREEP DAT JE AL EEN PITTIG PROGRAMMA VOOR DE FAMILIE HAD GEORGANISEERD.
DE BROUWNSBERG EN DE SCHILPADDEN DAAR ZIJN WIJ INDERTIJD NIET GEWEEST. MAAR EEN INDIANENDORP DAT VOND IK WEL HEEL ERG MOOI EN DAN LEKKER MET DE KORJAAL OVER DE RIVIER. MISSCHIEN KAN JAN OOK NOG EEN MOOIE GEBRUIKTE PAGAAI SCOREN NET ALS IK DEED.
HEEL VEEL PLEZIER GEWENST OOK VAN INA NATUURLIJK.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
