"Mi kondre tru...."

Er zijn nieuwe foto's!!!

Zo luidt de eerste zin van het zogenaamde tweede volkslied van Suriname. Het wordt rond deze tijd overal gezongen op gelegenheden, want Suriname is 30 jaar onafhankelijk. Of Srefidensi, het Surinaamse woord ervoor. De afgelopen weken reden de Surinamers al met Surinaamse vlaggetjes op hun auto, en 's avonds overal lichtjes in de vorm en kleuren van de Surinaamse vlag. 7500 kinderen hebben in de afgelopen weken geoefend om met elkaar de surinaamse vlag te vormen op het onafhankelijkheidsplein en donderdag was het prachtige resultaat. Zie NOS jeugdjournaal...

En nu ben ik moe moe moe....
Vanaf maandag begon de drukte met het feest van een groot winkelconcern dat vernieuwd wordt. Er werd een feest gegeven midden in de stad in de drukste straat, die helemaal afgesloten werd voor de gelegenheid. De bedoeling was, dat alle medewerkers samen een puzzel zouden bouwen (700 man) waarop stond 'building a brand new day'. De organisatie was deels in handen van The Back Lot, en Maartje, Sharlene en ik hielpen mee met het ontvangen van de gasten en ook moesten wij helpen met het bouwen van de puzzel. Er waren zo'n 500 mensen en wij deden dus de rest van de puzzel. Mijn Lowlands herinneringen kwamen weer boven toen we daar liepen in onze CKC Crew shirts. Wel een heel geslaagd feest.

De rest van de week begon de srefidensi drukte met op dinsdag de laatste oefening van de mensenvlag. We zijn met twee camera's gaan draaien voor het jeugdjournaal en ik ben naar het presidentieel paleis gegaan en mocht van de majoor op het hoogste balkon filmen. Prachtig beeld zo van boven af! De zon was vreselijk heet dus ik was blij dat ik weer naar beneden kon.

Donderdag en vrijdag waren behoorlijk hectische dagen. De politieke redacteur van het NOS journaal was hier, Bram Schilham. Erg leuk om kennis met hem te maken en ik heb ook veel vragen kunnen stellen over zijn werk en hij heeft me uitgenodigd om langs te komen op de politieke redactie in Den Haag. Balkenende werd donderdagochtend ontvangen op het paleis en ik was er toevallig bij omdat ik daarna meteen de beelden moest selecteren en naar Nederland versturen voor uitzending. Hoewel ik gelukkig niet hoefde te draaien want er is nu een goede (echte) cameravrouw, kon ik mooi zelf foto's schieten bij aankomst van onze min-pres. De majoor herkende me nog geloof ik, want hij gaf me alle gelegenheid om ook tot in de ontvangstkamer mijn foto's te nemen. En dan zijn er nog altijd journalisten die daar met een che guevara t-shirt rondlopen en natuurlijk worden weggestuurd... (foto's komen nog)

Het werd een lange avond, vooral toen bleek dat er iets mis was met de beeldkwaliteit bij het versturen. (je kon het zien op het 8 uur journaal donderdag) Ik heb de hele dag geprobeerd uit te zoeken waar het aan lag maar dat is niet gelukt. (niks 'vrouwen en techniek'....) Wel hebben we uitgezocht hoe het op een andere computer wel lukte. Frustrerend om daar zo laat achter te komen. Ik heb eigenlijk de hele dag voor niets gewerkt.. Gelukkig kwam collega Ageda ook monteren, want ook het tien minuten jeugdjournaal ging door en ik moest ook de beelden voor NOS jeugdjournaal selecteren. Ik lag om half 3 in bed en om 6 uur ging weer de wekker (voor alle duidelijkheid, alle collega's werken hier zo hard). Om half 8 stonden we met de voltallige pers voor de congreshal die voor de gelegenheid was omgebouwd tot nationale assemblee. In mijn nette pak met perskaart klom ik op een trapje naar het raamkozijn... euh nee.... sorry, slaperig he... ik klom op de verhogingen aan de zijkant om daar de camera op te stellen. Het was een mooi gezicht allemaal, Balkenende die binnen kwam, Venetiaan, Bouterse met zonnebril en alle pers die daar meteen op af stormde. Om vervolgens te zien hoe de NDP fractie opstaat bij de toespraak van Venetiaan en Balkenende om daarna terug te komen waar blijkt dat hun plek is ingenomen door de coalitie die niet wil dat Balkenende tegen lege stoelen aankijkt. Circus NDP zou ik het noemen. Maar eigenlijk ook weer te bizar voor woorden, de oppositie die kennelijk niet meer weet wat te doen en nu zelfs op een nationale dag tot zo'n actie komt. De fractievoorzitter van de NDP Jenny Simons, verklaarde dat de president de diplomatieke uitglijder van Balkenende officieel had moeten corrigeren, en dat zij dat nu maar even voor hem hadden gedaan.

Daarna kon het defilé met alle militairen beginnen en werd het drukker en drukker in de stad. Tegen een uur of twee waren alle beelden wel verstuurd en ben ik naar huis gegaan om te gaan slapen. Ware het niet dat Hennah belde, al op weg naar Curacao, dat er een stuk miste uit een radio reportage. Weer terug en na wat gesleutel, een paar telefoontjes met Hilversum kon ik dan eindelijk mijn bedje in. ' s Avonds nog even naar de stad waar ik meteen alweer spijt van had bij aankomst want je kon werkelijk over de koppen lopen.

Het filmfestival komt eraan en ik schrijf nog wat voor de festivalkrant dus daar begon het weekend al weer mee. Ik ga proberen ook zoveel mogelijk uit te rusten en niet te werken. Maandag beginnen de theorielessen voor mijn Surinaamse rijbewijs en als het goed is begin ik ook met praktijklessen deze week. Ik ben erg benieuwd.

En dan te bedenken dat het in Nederland sneeuwt en koud is... Ik hoorde verhalen over ingesneeuwd raken en dergelijke. Dat is echt heel moeilijk voor te stellen. Ik ga hier een warme Sinterklaas en kerst tegemoed. Kerstlampjes al her en der, de boeing zal tijdens de kerst niet veel moeite hebben om te landen..

Aniete

NB: Pap, Mam en Jpee komen van 2 februari tot en met 18 februari! De familie in Suriname!

DISCLAIMER:
Alle teksten zijn geschreven op persoonlijke titel door Aniete en geven mijn persoonlijke reflectie op mijn leven in Suriname. De teksten mogen niet worden beschouwd als een officiële uiting of als een objectieve kijk op de Surinaamse samenleving.