Een bijzondere kerst!

Wederom weer een bericht vanuit Paramaribo Noord.. want als je toch beschikking hebt over internet..

Inmiddels is de kerst alweer achter de rug en net zoals alle andere dagen omgevlogen. Ik denk dat ik deze kerst niet snel zal vergeten.. Hoewel ik het best even vreemd vond om zonder familie de kerst door te gaan viel dat uiteindelijk ontzettend mee, vooral dankzij een aantal mensen hier..

De laatste dagen voor de kerst regende het steeds en liep het verkeer overal vast. Iedereen nog druk in de weer om de kerstinkopen te doen. Bij het jeugdjournaal waren we druk met kerst en nieuwjaars uitzendingen om tussen kerst en oud en nieuw niet teveel werk te hebben. Zo mochten we op de valreep op vrijdagmiddag op bezoek bij president Venetiaan in zijn kabinet, met zeven flinke kinderen en drie camera's. De kinderen hebben hem allerlei vragen gesteld, zowel over de problemen in het land als persoonlijke dingetjes, zoals waarom hij niet in het presidentieel paleis woont.. (antwoord: zo saai zonder buren..) Het was een heel leuk half uurtje, zo vond de president geloof ik ook, we kregen allemaal een hand na afloop. Nu de montage nog (slik).

Vrijdagavond was zoals eerder verteld het diner met alle Back Lot collega's. Marchano, de kok van hotel Torarica, bereidde een heerlijk drie gangen diner, en ik moet zeggen dat ik niet vaak zo'n sjiek kerstdiner heb mee gemaakt, maar dat kwam ook zeker door de mooie versiering en aankleding. De sfeer zat er best goed in, alleen jammer dat een paar collega's niet zijn gekomen. Na het diner kwam Sharlene met voor iedereen een blaadje met het lied "the twelve days of christmas.." en iedereen moest een regel zingen. Nou, dat maakt met al die gekke types een lachen gieren brullen geheel..

Zaterdag een heerlijk rustige vrije dag. Op kerstavond zijn we met de huisgenoten die nog niet in het binnenland zaten naar de Noorderstadskerk gegaan voor de kerstavond dienst. Volgens instructies allemaal in het wit met een ander kleurtje weliswaar.. maar daar aangekomen bleek iedereen echt wit wit wit.. De kerk zelf wordt gerenoveerd dus vandaar dat we in een zaaltje er naast zaten, hutje mutje. Warm warm dus, maar wederom niet alleen door de temperatuur. We werden als 'gasten uit het buitenland' speciaal welkom geheten door de voorganger. Op zich voelde ik me niet zo buitenlands ondanks dat we als bakra's op een rij zaten, maar we hadden ons qua kleding goed aangepast en ik zat tussen allemaal bekenden, sharlene, carol en familie lindsay en hennah. We kregen allemaal een kaars en ik moet zeggen dat ik vooral heb genoten van de kerstliederen die we zongen. Er was een bandje die begeleidde (ook wel eens leuk) en niet op zo'n enge (sorry mensen) evangelische manier, maar echt gezellig Surinaams tempo zal ik maar zeggen... We zongen prachtige liederen, zoals 'switi tem blijti tem'... (stille nacht heilige nacht medlodie) en 'wan krisneti kisi'. Maar mijn favoriet blijft toch "Jezus zegt dat hij hier van ons verwacht, dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht, en hij zegt dat ieder tot zijn ere schijn, jij in jouw klein hoekje, en ik in 't mijn". Want dat was vroeger het moment dat de lichten in de kerk uitgingen en de kinderen met kaarsjes de kerk inkwamen lopen.. Nou hoe toepasselijk: onze kaarsen werden ook door elkaar aangestoken (provesorisch met een zakdoekje aan de onderkant tegen het lekken) en de lichten in het zaaltje uit en dat liedje begeleid door de band. Maar dan niet zo stijf als gewend, maar nee, lekker twee keer zo snel met een lekkere swung en dat mensen voor je gezellig zitten mee te zwingen.. Dat zijn de momenten dat er vanbinnen even wat bellen gaan rinkelen en klokken luiden.. Aan het eind van de dienst wensten we (de complete kerk) elkaar een gezegend kerst door elkaar de hand te schudden, en meestal met een stevige brasa (omhelzing). Na de dienst was er zoals gebruikelijk koek en zopie (soft met kerstbrood) en daarna was het tijd om te gaan. Bij Lindsay mocht ik aanschuiven bij het kerstdiner. Lindsay komt uit een Surinaams/Chinese familie. Daar aten we drie verschillende rollades en lekkere chinese paddestoelen en aardappelen. Hele aardige mensen en ze hebben me vanalles verteld over het afschieten van pagara's (wij kennen ze als 1000 klappers, je weet wel die rode lappen die je drie weken na oud en nieuw nog ziet liggen op straat). Chinezen hebben een gebruik om de boze geesten uit het huis te verjagen door pagara's af te schieten. Meer traditie dan werkelijk geloof. In Paramaribo wordt overigens al vanaf 21 december flink geknald. En dan niet gewoon rotjes maar meters en meters pagara of gewoon keiharde strijkers en professioneel vuurwerk. Bij mij achter lopen kleine jongetjes in onderbroek met strijkers in hun hand. Je schrikt je om de haverklap een ongeluk. Maar ja, de chinese supermarkt zit tegenover ons, dus wat wil je..

Zondag was het eerste kerstdag en was ik uitgenodigd bij Tom, Els en de meisjes. Om half negen kwam ik aan en stond de familie klaar om naar de kerk te gaan in prachtig wit-rood. Ook deze kerkdienst was weer bijzonder. Na de kerkdienst was het tijd voor warme chocomel met banketstaaf en er lagen cadeautjes onder de kerstboom! De meisjes natuurlijk door het dolle heen. Ik ben ook vreselijk verwend met een triviant spel en een kaartje voor de show van Jorgen Raymann morgenavond (Tante Es goes Salsa). Kwam ik aan met mijn fles wijn en potloden voor de meisjes.. Het was gelukkig heerlijk zonnig dus we besloten naar Oase te gaan en hoe kan je eerste kerstdag beter besteden dan slapen langs het zwembad? 's Avonds genoten van een heerlijke barbeque.

Zondag een heerlijk rustige dag, niet zoveel gedaan, maar 's avonds heb ik me weer opgemaakt voor een kerstdiner. Dit keer bij Hennah thuis die kerst vierde met familie en vrienden. Een hele leuke avond, echt een eer om erbij te zijn. Wederom heerlijk gegeten. Halverwege het diner kwamen zes fijne surinaamse heren a capella kerstliederen voor ons zingen. We kenden ze al van de openingsavond in Thalia en ik had ze al es geinterviewd voor het jeugdjournaal. Het klonk weer ontzettend goed, zo meerstemmig. We hebben nog lang na het diner allerlei liederen met ze gezongen en erg gelachen. Ze kwamen gewoon niet weg omdat Shar en Carol steeds weer een ander lied inzetten..
Kortom: het was een bijzondere kerst en ik ben heel erg verwend, want ik kreeg ook nog cadeautjes van Lindsay (slippers) Shar (truitje) en Hennah (het nieuwste Harry Potter boek).

Komend weekend is het jaar alweer om! Ik hoop dat iedereen net zo'n fijne kerst heeft gehad en een heel feestelijk uiteinde! Wan bun njunjari gewenst!